Szanowny Panie,
muszę Pana zmartwić. Mimo długo trwających poszukiwań i my nie możemy potwierdzić Pańskich przypuszczeń. Słowniki polszczyzny dawnej (od XVI do XIX wieku) nie notują rzeczownika żyw lub żywia, o którym Pan pisze i o którym wspominają poznańscy autorzy przywołanej książki. Istnieje (i istniała w przeszłości) forma żyw, ale jako przymiotnik (jak rad, zdrów). Hasło na sztandarze gloryfikuje kosynierów jako tych, którym społeczeństwo przypisuje ważną rolę: nie tylko żywicieli, ale i obrońców narodu.
Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz
