W wyrazie Włocławek pojawia się tzw. „e” ruchome. Z kolei oboczność e:ø ma swoje historyczne uzasadnienie i jest związana z istnieniem w języku prasłowiańskim jerów, które albo zanikały (gdy były w pozycji słabej, np. na końcu wyrazu), albo wokalizowały się (gdy były w pozycji mocnej, np. gdy jer występował w sylabie przed sylabą z jerem słabym), czyli przechodziły w języku polskim w samogłoskę e lub ’e.
Pozdrawiam serdecznie
Anna Sokół-Klein
