Ustalenie formy dopełniacza z kilku powodów jest problematyczne:
1. Pobieżny przegląd źródeł internetowych pokazuje, że w użyciu są dwie formy podstawowe: Pippel oraz Pippeel. Pierwsza z nich częściej pojawia się we współczesnych tekstach o charakterze wspomnieniowym i archiwalnym, druga natomiast widnieje m.in. jako podpis na fotografiach wykonywanych przez artystę. Możliwe, że forma z podwójnym -ee- odpowiadała oryginalnemu zapisowi niemieckiemu, a z jakichś powodów (np. ingerencji urzędników) została zmodyfikowana na polskim gruncie. Tej sprawie należałoby się dokładnie przyjrzeć.
2. Odmiana nazwisk obcych zakończonych na -el jest niejednolita. Niektóre z nich zachowują e w formach zależnych, inne je tracą. W przeważającej liczbie opracowań poprawnościowych czytamy, że im większy stopień adaptacji nazwiska w polszczyźnie, tym silniejsza tendencja, by pomijać e, por. Hegel – Hegla, Wedel – Wedla, ale: Ravel – Ravela.
Ostatecznie, gdyby przyjrzeć się większości nazwisk tego typu, można by dojść do wniosku, że czynnikiem, który decyduje o użyciu jednej z wariantywnych form, jest zwyczaj językowy. Jeśli się nie wykształci, w obiegu funkcjonują dwie struktury. Może być tak, że po jedną sięga np. rodzina, a druga przeważa w innych grupach, środowiskach.
3. Niezależnie od tego, czy za formę wyjściową uznamy wariant Pippel czy Pippeel, napotykamy problem, bo nie wiemy, jak wymawiano formy zależne tego nazwiska. Korpusy tekstów niewiele w tej sprawie mówią.
4. Jeśli za punkt odniesienia obierzemy postać Pippeel, pojawia się dodatkowa trudność. Zakończenie tego nazwiska jest nietypowe dla polszczyzny i może budzić wątpliwości co do poprawnego zapisu poszczególnych wariantów przypadkowych.
W obliczu wszystkich tych problemów – po to, by doraźnie Państwu pomóc - sugerowałbym, by posłużyć się wariantem Pippeela. Przemawiają za tym trzy powody: na wystawianych fotografiach znajduje się zapewne podpis w formie Pippeel; nazwisko nie jest powszechnie kojarzone, odznacza się niskim stopniem adaptacji; użycie formy Pippla budziłoby wątpliwość odnośnie do postaci mianownika. Formę podstawową byłoby trudniej odtworzyć.
Bartłomiej Cieśla