O formach liczby mnogiej nazwisk pisaliśmy już w poradni kilkakrotnie. Mogę więc teraz tylko powtórzyć, że język polski jest językiem fleksyjnym, a to oznacza, że określone części mowy (rzeczownik, czasownik, przymiotnik, liczebnik, większość zaimków) odmieniają się. Nazwy własne, w tym również nazwiska, także się odmieniają, z wyjątkiem pewnych nazw pochodzenia obcego, których budowa na odmianę nie pozwala. Nazwiska w liczbie mnogiej, oznaczające małżeństwa, rodzeństwa itp. odmieniają się tak samo, jak rzeczowniki pospolite (osobowe) o takim samym zakończeniu (Zemanek jak np. kochanek, Fus jak np. wiarus, a Rozner jak milioner).
Izabela Różycka