Przy założeniu, że odbiorca wie, o jaką konkretnie instytucję chodzi, możliwości są dwie: można użyć wielkiej lub małej litery. W pierwszym wypadku wyraz PROKURATURA będziemy traktować jako człon skróconej nazwy własnej, w drugim zaś – jako wyraz pospolity, którego ogólna treść zostaje zawężona przez kontekst i de facto ograniczona do jednego obiektu. W takich wypadkach najważniejsza jest komunikatywność przekazu.
Przy założeniu, że odbiorca nie wie, o jaką instytucję chodzi, podawanie informacji należałoby zacząć od wyeksponowania pełnej nazwy wskazanego urzędu.
Łączę pozdrowienia
Bartłomiej Cieśla
