Wymowa wyrazu Lacrimosa nie jest jednoznacznie określona. O ile nie ma wątpliwości, że c należy wymówić jako [k], o tyle istnieją rozbieżności, jak należy artykułować s. Z jednej strony w podręcznikach do języka łacińskiego zaleca się wymowę w takim położeniu przez s, np. [casa], [rosa], z drugiej jednak wspomina się, że s między samogłoskami brzmiało dźwięcznie (stąd w języku polskim np. rozariusz, a nie rosariusz). Fonetyka łacińska zmieniała się w czasie, stąd te różnice. Współczesne źródła wskazują, że pokrewny muzyczny termin lacrimoso zapożyczony został z włoskiego (a tam z pewnością pojawił się za pośrednictwem łaciny). I znowu spotykamy dwojaką wymowę: „Słownik wyrazów obcych PWN” zaleca, by mówić [lakrimoso], z kolei „Encyklopedia PWN” – [lakrimozo]. Wydaje się zatem, że w przypadku wyrazu Lacrimosa można dopuścić dwie wersje wymowy, przy czym podczas czytania tekstów/wyrazów łacińskich ta z [s] powinna być preferowana.
Katarzyna Burska
konsultacja: Anna Lenartowicz-Zagrodna
