Na to pytanie już kilka razy udzielano odpowiedzi w ramach Poradni językowej UŁ. Przypomnę więc, że zgodnie z informacjami zawartymi w słownikach etymologicznych leksem kamień w dawnej polszczyźnie miał postać mianownikową kamy (dopełniacz: kamene; biernik: kamień). Forma biernikowa z czasem przeszła do mianownika i tak powstał dzisiejszy leksem kamień (z miękkim „ń” na końcu). Czasowniki kamienować i ukamienować utworzono wcześniej od pierwotnego dopełniacza kamene i tematu fleksyjnego z twardym „n”. Norma języka polskiego wciąż akceptuje jedynie historycznie uzasadnioną formę kamienować, chociaż należy się zgodzić z tym, że jest to wyraz o strukturze wyjątkowej. Wyraz kamieniować jest uznawany za błąd językowy, warto o tym pamiętać.
Elwira Olejniczak