Chodzi Panu chyba nie tyle o formę osobową, ponieważ imiesłowy to formy czasownika nieodmieniające się przez osoby, ale raczej po prostu o imiesłowy odmienne. W przykładzie, który został przytoczony, hipotetyczna forma imiesłowu użyta została w bierniku. We współczesnym języku polskim istnieją 4 imiesłowy, a możliwość ich tworzenia w dużej mierze zależna jest od aspektu czasownika, czyli tego, czy jest on dokonany czy niedokonany. Odmieniają się formy imiesłowów przymiotnikowych – czynnego i biernego, podczas gdy imiesłowy przysłówkowe są nieodmienne. Jeżeli chodzi o dokonany czasownik ukończyć, można utworzyć jego imiesłów przymiotnikowy bierny (ukończony) i przysłówkowy uprzedni (ukończywszy). Pozostałe dwa imiesłowy, czyli przymiotnikowy czynny i przysłówkowy współczesny można tworzyć tylko od czasowników niedokonanych, np. kończący i kończąc.
Jak z tego wynika, formy imiesłowów z przyrostkiem –wszy są nieodmienne, czyli forma, którą próbował Pan utworzyć, czyli „ukończywszego” jest niemożliwa. Z kolei formy z przyrostkiem –ły, typu posiwiały, sczerwieniały, zwiędły, umarły, oschły, zmartwychwstały, to rzeczywiście, historycznie rzecz biorąc, tzw. imiesłowy czynne czasu przeszłego, które odmieniają się przez przypadki, ale w języku polskim ze względu na to, że tworzone były tylko od niektórych czasowników, a dodatkowo pojawiały się w nich rozmaite zmiany znaczeniowe, bardzo wcześnie zaczęły być traktowane jako przymiotniki. Dodajmy, że czasownik ukończyć takiej formy nie miał. A zatem w języku polskim, jeżeli chcemy użyć dokonanego czasownika ukończyć, jedyną możliwą formą przytoczonego przez Pana zdania jest: Widzę zawodnika, który ukończył wyścig.
Izabela Różycka