dąb jagielloński

Szanowni Państwo, zwracam się z prośbą o poradę, jak należy poprawnie zapisać określenie dąb Jagielloński (wiekowy dąb rosnący w OB UJ w Krakowie). Czy właściwa jest pisownia jw. wzorowana na: dąb Bartek, ogród Saski, ogród Oliwny (WSO E. Polańskiego)? Czy może jednak Dąb Jagielloński, Dąb jagiellonski? Zapisy tego określenia na stronach internetowych są zróżnicowane. Z wyrazami szacunku

Opublikowano:

Dąb Bartek to jedno z najbardziej rozpoznawalnych polskich drzew, nie dziwi więc decyzja normatywistów, by jego nazwę skodyfikować i ujednolicić zapis. Nazwy innych roślin oddawane są jednak różnie.

Przywołaną przez Panią jednostkę można zapisać na dwa sposoby: albo dąb jagielloński, albo Dąb jagielloński (zwróćmy uwagę, że w tym wypadku drugi człon jest przymiotnikiem i nie ma statusu nazwy własnej). Wariantywność ta wynika z reguły [112] Wielkiego słownika ortograficznego PWN:

„W tekstach specjalistycznych używa się [dwuczłonowych nazw roślin], które obejmują:

  1. a) polską nazwę rodzajową (rzeczownik) — pisaną wtedy najczęściej wielką literą,
  2. b) polską nazwę gatunkową w formie przymiotnika — pisanego małą literą lub w formie rzeczownika będącego nazwą własną w dopełniaczu — pisanego wielką literą:

Agawa amerykańska a. agawa amerykańska, Begonia Englera a. begonia Englera, Tulipan turkiestański a. tulipan turkiestański, Tulipan Kołpakowskiego a. tulipan Kołpakowskiego”.

Łączę pozdrowienia
Bartłomiej Cieśla

Zakład Współczesnego Języka Polskiego
Instytut Filologii Polskiej i Logopedii UŁ
Poradnia językowa
ul. Pomorska 171/173
90-236 Łódź

Funduszepleu
Projekt Multiportalu UŁ współfinansowany z funduszy Unii Europejskiej w ramach konkursu NCBR