By szczegółowo odpowiedzieć na to pytanie, warto posłużyć się „Nowym słownikiem poprawnej polszczyzny” pod redakcją Andrzeja Markowskiego. Z informacji w nim zawartych wynika, że zapis to:
1. zanotowanie, zarejestrowanie czegoś (zapis kronikarski, zapis dźwięku) lub zapis o czymś (zapis o prawie do strajku).
2. umieszczenie na liście osób ubiegających się o coś, zapis do czegoś lub na coś (w liczbie mnogiej – zapisy do przedszkola, na uniwersytet, zapisy na akcje).
3. przeznaczenie komuś czegoś w testamencie, zapis na kogoś lub na coś (zapis na wnuka, na cele charytatywne).
W tym świetle widać, że sformułowanie „zapisy ustawy” jest niepoprawne. W dyskursie prawniczym i urzędowym stosuje się wiele utartych, zleksykalizowanych określeń, jednak często są one niezgodne z normą ogólną języka. Tak też jest w tym przypadku.
Elwira Olejniczak